Wiecie, jak u nas jest? U nas jest po prostu PYSZNIE! Na dobry początek roku szkolnego klasy I-III SSPP przygotowały deserki mini :)

W tym roku szkolnym obchodzimy Jubileusz 60-lecia. Podejmujemy szereg zadań, aby promować naszą Szkołę.W ramach obchodów Jubileuszu postanowiliśmy bardziej poznać najbliższą okolicę. Nasza Szkoła mieści się w spokojnej wsi Lipki Wielkie, niedaleko przepięknej Puszczy Noteckiej.Od kilku latna pożegnanie lata organizujemy piesze rajdy, które umożliwiają nam zwiedzanie okolicy. W tym roku wyruszyliśmy do Jezierc, tajemniczego miejsca w środku Puszczy Noteckiej. Tam mieści się mały, zabytkowy Pałacyk Myśliwski. W IV Rajdzie ,,Pożegnanie lata'' udział wzięła cała społeczność szkolna. Trasa nie była trudna, ale upał nam doskwierał. Na miejscu czekali na nas leśnicy, którzy przygotowali nam grilla. Zjedliśmy upieczone kiełbaski z bułeczkamii konserwowymi ogóreczkami. Pan leśniczy opowiedzial nam historię Domku Myśliwskiego i wiele ciekawosteko zwierzętach mieszkającychw okolicznych lasach.Łącznie przeszliśmy ,,tylko'' 12 km. Najmłodsi uczestnicy wrócilido Ośrodka szkolnym busem. Nogi nas bolą,że ho, ho!Rajd zorganizowały Panie Jadwiga Celejewska i Barbara Mąkosza. Dużym wsparciem i pomocą służyli wychowawcy klas.

Narodowe Czytanie to polska akcja społeczna propagująca znajomość literatury narodowej , w której obszerne fragmenty dzieł odczytywane są publicznie zapoczątkowana w 2012.Również i w naszym Ośrodku czytaliśmy RAZEM.W tym roku- Nad Niemnem. Jest to najbardziej znana powieść Elizy Orzeszkowej. Powstawała w latach 1886–1887, a w formie książki ukazała się w 1888 roku. Ze względu na barwne opisy, wyrazistych bohaterów i odwołania historyczne dzieło porównywano do Mickiewiczowskiego Pana Tadeusza. Żadna inna książka pisarki nie została tak entuzjastycznie przyjęta przez recenzentów. Chwalono m.in. sprawne połączenie dydaktyzmu z walorami artystycznymi i przemyślaną kompozycję całości. Nad Niemnem cieszyło się popularnością i uznaniem kolejnych pokoleń czytelników. W Drugiej Rzeczypospolitej powieścią zainteresowało się kino. Ekranizację książki ukończono w 1939 roku, ale obraz zaginął w czasie II wojny światowej. Kolejny film nakręcono w połowie lat 80. XX wieku. Nad Niemnem to jeden najważniejszych utworów literatury polskiej podejmujący tematykę Powstania Styczniowego, którego 160–lecie obchodzone jest w 2023 roku.

8 września 2023 r. kolejny już raz wzięliśmy udział w Narodowym Czytaniu, wydarzeniu organizowanym przez Kancelarię Prezydenta RP. W tym roku szkolnym czytaliśmy fragmenty powieści Elizy Orzeszkowej ,,Nad Niemnem''. Spotkanie całej społeczności szkolnej odbyło się w sali muzycznej. Obejrzeliśmy fragmenty filmu, który powstał na kanwie powieści. Fragmenty powieści czytali znakomici lektorzy: Pani Lidia Kubisiak - wicedyrektor szkoły, Pani Marlena Myśków, Pani Jadwiga Celejewska i Pan Ireneusz Gasza. Uroczystość piękną grą na skrzypcach uświetniła nasza utalentowana nauczycielka - Pani Aleksandra Górska. Spotkanie przygotowała Pani Barbara Mąkosza 

Kochani! Ruszyliśmy! W uroczystej inauguracji roku szkolnego wzięli udział: Starosta Powiatu Gorzowskiego Pani Magdalena Pędziwiatr, Agnieszka Beszczyńska Prezes Fundacji Rozwoju Efektywnej Edukacji oraz Pan Bogumił Wielkoszewski Prezes zakładu pracy chronionej Poziom sp. z o.o. i fundator wyposażenia pracowni dla najmłodszych wychowanków SOSW. Oby ten nowy rok był dla nas- cudnych wychowanków, ich rodziców oraz wszystkich pracowników SOSW czasem ciekawym, pełnym nowych doświadczeń i milusińskiej rutyny .

Piękna postać. Piękna dziewczyna. Piękny człowiek - Kamila Skolimowska. Wzór do naśladowania dla młodych ludzi

• Kamila Skolimowska urodziła się 4 listopada 1982 roku w Warszawie. Wychowywała się w sportowej rodzinie. Jej mama, Teresa Skolimowska uprawiała rzut dyskiem. Tata to Robert Skolimowski-wielokrotny mistrz Polski, medalista mistrzostw świata i Europy w podnoszeniu ciężarów. Brat Kamili, Robert, również uprawiał sport - rzucał dyskiem i pchał kulą.

• Już jako kilkuletnie dziecko Kamila wykazywała się dużą sprawnością fizyczną. Uwielbiała robić fikołki, mostki i brzuszki. Chętnie jeździła na rowerze, hulajnodze czy łyżwach. Przejawiała również ogromny talent pływacki. Największą frajdę sprawiały jej skoki do wody. Kamila od zawsze miała wielkie wsparcie w najbliższych.

• Rodzice zachęcali zarówno Kamilę jak i jej starszego brata Roberta do tego by zainteresowali się sportem. Wyznawali bowiem zasadę, że sport uczy rzetelności, tolerancji, odwagi, kompromisu oraz pracowitości i te cechy chcieli przekazać swoim dzieciom.

• Mając 9 lat Kamila rozpoczęła trenowanie podnoszenia ciężarów. Po dwóch latach ciężkiej pracy uzyskała 60 kg w rwaniu i 90 kg w podrzucie. Ten wynik zagwarantował jej brązowy medal Mistrzostw Polski Seniorek rozgrywanych w Elblągu.

• Jako trzynastolatka spróbowała rzutu młotem. Kiedy miała niespełna 14 lat została mistrzynią i rekordzistką Polski, a rok później mistrzynią Europy juniorek.

• Mając niecałe 18 lat pojechała na swoje pierwsze Igrzyska Olimpijskie do Sydney w 2000 r. gdzie zdobyła złoty medal olimpijski posyłając młot na odległość 77,16 m. Kamila Skolimowska ustanowiła swoim rzutem rekord Polski oraz rekord świata juniorek. Została również najmłodszą mistrzynią olimpijską w polskim sporcie.

• Mimo podróżowania do wielu pięknych miejsc na całym świecie najchętniej wracała do domu.

• Skolimowska wiedziała też, że jedynie ciężką pracą i konsekwencją zdoła osiągnąć sukces. Kamila Skolimowska nie zajmowała się jedynie sportem.

• Kiedy emocje olimpijskie opadły Kamila wróciła do szkoły. Po skończonym liceum rozpoczęła studia najpierw w Wyższej Szkole Społeczno­ Ekonomicznej, by po licencjacie przenieść się na Wydział Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Pracowała w oddziale prewencji w Iwicznej pod Piasecznem, w randze sierżanta.

• 18 lutego 2009 r. Kamila Skolimowska zasłabła podczas zgrupowania polskich lekkoatletów w Portugalii. Zmarła w drodze do szpitala z powodu zatoru w tętnicy płucnej. Miała zaledwie 27 lat. Została pochowana w Alei Zasłużonych na warszawskim cmentarzu na Powązkach.

• Każdą wolną chwilę Kamila spędzała z rodziną i przyjaciółmi. Była duszą towarzystwa, dlatego wokół niej gromadziło się zawsze wielu ludzi. Miały na to wpływ jej cechy charakteru: była zawsze pogodna i pomocna, wrażliwa na krzywdę innych. Przyjaciele mówią, że żyła dla innych …

• Nawet po wielu sukcesach i zdobyciu złota olimpijskiego woda sodowa nie uderzyła jej do głowy, do końca pozostała sobą.

• Zbierała figurki słoni z trąba podniesioną do góry, wierzyła, że przynoszą jej szczęście.

• Z okazji walentynek w 2009 roku wysłała do rodziców kartkę z Portugalii, w której przebywała na zgrupowaniu ,,Dla moich dwóch Kochanych Walentynek. Kocham was, moi Rodzice. Jesteście dla mnie prawdziwymi przyjaciółmi.." Kilka dni później już nie żyła.

• Była zaręczona z Marcinem, dziennikarzem sportowym. Planowała ślub i co najmniej trójkę dzieci. Miała już nawet wybrane dla nich imiona. Nie zdążyła…

• Motto jakim w całym swoim życiu kierowała się Kamila brzmiało: ,,Uwierz, że to, co trudne, kiedyś prostsze będzie!,"

• W sierpniu 2009 roku we Władysławowie w tamtejszej Alei Gwiazd Sportu odsłonięto gwiazdę z jej imieniem.

• Osiągnięcia:

• Złoty medal igrzysk olimpijskich w Sydney 2000 (rzut młotem)

• Srebrny medal mistrzostw Europy w Monachium 2002

• Brązowy medal mistrzostw Europy w Göteborgu 2006

• Złoty medal młodzieżowych mistrzostw Europy w Bydgoszczy 2003

• Złoty medal mistrzostw świata juniorów młodszych w Bydgoszczy 1999

• Złoty medal Mistrzostw Europy junior6w w Lublanie 1997

• 12-krotna mistrzyni Polski.

• W grudniu 2010 r. została założona przez rodzinę i przyjaciół Fundacja Kamili Skolimowskiej. Fundacja organizuje i wspiera projekty mające na celu propagowanie sportu. Jedyną szkołą w Polsce, której patronką jest Kamila Skolimowska jest od 2010 roku Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 3 w Bytomiu.

Leon Mazur

(ur. 10.04.1940 r. – zm. 16.09.2011 r.)

Tu, w naszej małej ojczyźnie, w Lipkach Wielkich, w gminie Santok, w powiecie gorzowskim mieliśmy i mamy wyjątkowe osoby, z których mieszkańcy wsi są bardzo dumni i które są dla nich autorytetami.
Jedną z nich jest niezapomniany, często wspominany przez społeczność lokalną były dyrektor SOSW w Lipkach Wielkich śp. Leon Mazur.
W 1963 r. jako absolwent Studium Nauczycielskiego w Gorzowie Wlkp. podjął pracę wychowawcy w ówczesnym Państwowym Zakładzie Wychowawczym w Lipkach Wielkich. W latach 1969-1973 pełnił w nim funkcję zastępcy dyrektora. W 1973 r. po zmianie charakteru oświatowego placówki na Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Lipkach Wielkich, został powołany na stanowisko dyrektora tej instytucji. Funkcję dyrektora
Ośrodka pełnił nieprzerwanie przez 34 lata, do końca 2007 roku, kiedy to przeszedł na zasłużoną emeryturę.
W trakcie swojej ponad 45-letniej wzorowej pracy w oświacie, za zaangażowanie, poświęcenie i oddanie polskiej edukacji otrzymał wiele wyróżnień, nagród i odznaczeń:
- Ministra Oświaty i Wychowania: w 1975 r. drugiego st., w 1980 r.pierwszego st.,
- Kuratora Oświaty: w 1987 r., 1991 r., 1994 r., 1996 r., 1999 r.,
- Starosty Powiatu Gorzowskiego: corocznie od 1999 r. do 2006 r. (łącznie 8 nagród), 

- Złoty Krzyż Zasługi w 1983 r.,
- Krzyż za zasługi dla Związku Harcerstwa Polskiego w 1978 r. przyznany uchwałą Głównej Kwatery ZHP w Warszawie,
- medal zasłużony dla województwa gorzowskiego w 1987 r.,
- medal Gminy Santok w 1995 r.
- Złotą Odznakę Zasłużonego Działacza Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w 2004 r. za wkład pracy społecznej w dziedzinie wychowania i opieki nad dzieckiem przyznaną przez Zarząd Główny w Warszawie dla wieloletniego członka zarządu TPD w Zielonej Górze,
- medal im. dr H. Jordana w 2009 r. za zasługi dla rozwoju opieki zdrowotnej; upowszechniania kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży przyznany przez Zarząd Główny TPD w Warszawie,
- Kryształowe Serce w 2005 r. - najwyższe odznaczenie Polskiego Towarzystwa Społeczno - Sportowego „Sprawni - Razem” przyznane przez Zarząd Główny TPD w Warszawie za całokształt działalności dla długoletniego, zasłużonego działacza i wychowawcy Polskiego Towarzystwa Społeczno-Sportowego „Sprawni - Razem”. Ze SOSW i z miejscowością Lipki Wielkie związane było całe jego życie. Był szanowanym i lubianym mieszkańcem naszej miejscowości. Miał rzadką umiejętność zjednywania sobie ludzi. Potrafił rozmawiać
zarówno z dziećmi, z młodzieżą, jak również z dorosłymi. Cechowała go wysoka kultura osobista, otwartość na drugiego człowieka i wysoki poziom wrażliwości. Był nie tylko wybitnym pedagogiem, ale również świetnym dyrektorem. Pod jego kierownictwem Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Lipkach Wielkich stał się wzorcową placówką oświatową. Odbywały się tu liczne konferencje metodyczne, lekcje pokazowe przeprowadzane przez wysoko wykwalifikowaną kadrę pedagogiczną Ośrodka, praktyki studenckie oraz imprezy sportowe o randze ogólnopolskiej. To właśnie tu, na stadionie „Polonii” w Lipkach Wielkich, trzykrotnie organizowane były Mistrzostwa Polski w piłce nożnej Polskiego Towarzystwa Społeczno - Sportowego „Sprawni - Razem” do lat 16-tu. W Ośrodku prężnie funkcjonowały: koło akrobatyki sportowej, drużyny sportowe w ramach Polskiego Towarzystwa Społeczno - Sportowego „Sprawni -Razem”, zespół taneczny, koło fotograficzne, drużyna harcerska „Nieprzetarty Szlak”, koło teatralne, koło informatyczne, Klub Młodego Podróżnika, Klub Europejczyka. Uczniowie reprezentowali Ośrodek na szczeblach zarówno lokalnych, jak i wojewódzkich, czy też prestiżowych imprezach krajowych, zajmując czołowe miejsca, przywożąc liczne medale i puchary. Sukcesy wychowanków
opisywane były w gazetach lokalnych, jak i ogólnokrajowych.
Przez kilka dekad wydawany był w Ośrodku miesięcznik „Skrzat” (wielokrotnie nagradzany na konkursach gazetek szkolnych), który stanowił swoistą kronikę aktywności, zawierał sprawozdania z wydarzeń w Ośrodku, opisywał sukcesy wychowanków oraz zawierał plany działań na kolejny miesiąc.
W 1978 r., dzięki staraniom dyr. Leona Mazura, SOSW w Lipkach Wielkich jako jedyna placówka kształcenia specjalnego w woj. lubuskim nawiązała współpracę z placówką tego samego typu Kinderheim „Clara Zetkin” we Frankfurcie n/Odrą. Współpraca trwała 17 lat. Organizowano wzajemne spotkania nauczycieli i młodzieży oraz 14 akcji letnich dla wychowanków w Niemczech i w Polsce. O tej wyjątkowej, długoletniej i wzorcowej współpracy pisały gazety ogólnopolskie.
1 września 1998r. w SOSW została utworzona Specjalna Zasadnicza Szkoła Zawodowa o kierunku przetwórstwo owoców i warzyw. Autorski program nauczania dla tego kierunku nauki, który został wysoko oceniony i dopuszczony do realizacji, napisały nauczycielki z SOSW w Lipkach Wielkich. W 2000 r. powstał drugi kierunek kształcenia zawodowego: kucharz.
Przez 45 lat pracy w SOSW w Lipkach Wielkich, w tym 34 lata na stanowisku dyrektora placówki, Leon Mazur nie tylko rozwijał Ośrodek, ale ustawicznie dokształcał się i podnosił swoje kompetencje. Kładł duży nacisk na doskonalenie zawodowe nauczycieli. Umiejętnie motywował nauczycieli i stwarzał im dogodne warunki do podejmowania studiów i podwyższania swoich kwalifikacji. Dzięki temu stworzył zespół wysoko wykwalifikowanej
kadry pedagogicznej, co w efekcie przełożyło się na wzorcowe funkcjonowanie placówki.
Doceniając całokształt działalności śp. dyrektora Leona Mazura i jego wkład w rozwój placówki, w 2016 r. odsłonięta została przy Ośrodku tablica upamiętniająca tego wybitnego pedagoga i dyrektora.
Zainicjowany został również Bieg Niepodległości im. Leona Mazura, który ma charakter cykliczny i odbywa się co roku na terenie parkowo-leśnym otaczającym SOSW.

Słońce  dodaje energii, więc działamy i- wybieramy patrona szkoły. Patron szkoły wyznacza kierunek  działań dydaktyczno-wychowawczych, jest filarem wokół którego buduje się program wychowawczy szkoły. Drogą głosowania w naszej szkole wybraliśmy trzy propozycje godne tytułu- Patron Szkoły.

1. Olimpiady Specjalne

"Pragnę zwyciężyć, lecz jeśli nie będę mógł zwyciężyć,
niech będę dzielny w swym wysiłku".

MISJA
Misją Olimpiad Specjalnych jest organizowanie dla dzieci i dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną całorocznych treningów i zawodów sportowych w olimpijskich dyscyplinach sportu. Celem tych działań jest zapewnienie optymalnego rozwoju ich sprawności fizycznej, danie możliwości wykazywania się odwagą, doświadczania radości i dzielenia się talentami, umiejętnościami i przyjaźnią ze swoimi rodzinami, zawodnikami Olimpiad Specjalnych, a także społecznością lokalną.

KAŻDY MA SZANSĘ

W Ruchu Special Olimpics działalność sportowa zakłada zapewnienie każdej osobie
z niepełnosprawnością intelektualną równych szans na odniesienie sukcesu. Charakterystyczna dla Olimpiad Specjalnych jest dodatkowa kategoryzacja zawodników biorących udział w zawodach. Poza kategoriami płci i wieku zastosowanie ma również przydział zawodników do odpowiednich klas sprawnościowych. Ich istnienie wynika ze zróżnicowanych poziomów niepełnosprawności intelektualnej, warunkujących możliwości nabywania nowych umiejętności ruchowych, umiejętność współpracy w zespole, oraz stopnia ograniczeń fizycznych sprzężonych z niepełnosprawnością intelektualną.

LICZBY
Ruch Special Olympics zrzesza obecnie około 5 milionów sportowców z niepełnosprawnością intelektualną w ponad 200 akredytowanych Programach Narodowych w 170 krajach.

MOŻLIWOŚCI
Special Olympics został oficjalnie uznany przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Special Olympics umożliwia udział w treningach i zawodach sportowych dzieciom i dorosłym z niepełnosprawnością intelektualną, niezależnie od stopnia niepełnosprawności intelektualnej, poziomu umiejętności sportowych, sytuacji materialnej, rasy, religii, itp. Olimpiady Specjalne umożliwiają zawodnikom treningi w 30 dyscyplinach sportowych zgodnie z przepisami międzynarodowych federacji sportowych. Special Olympics akcentuje moralne i duchowe cechy osób z niepełnosprawnością intelektualną, wpajając im poczucie godności i szacunku dla siebie samych.

PROGRAMY
Misją społeczną Olimpiad Specjalnych są działania na rzecz poprawy jakości życia osób
z niepełnosprawnością intelektualną i ich najbliższych. Realizowana jest ona w ramach pozasportowych inicjatyw Olimpiad Specjalnych: programu „Zdrowi Sportowcy”, Programu Rodzinnego i „Młodych Sportowców”, oraz programów integracyjnych – takich jak edukacja włączająca, „Dołącz do nas”, Sporty Zunifikowane i Lider Olimpiad Specjalnych.

Maskotki Olimpiad Specjalnych
Jeżyk uprawia wszystkie dyscypliny sportu dostępne w Olimpiadach Specjalnych, a projekty graficzne tworzy Pan Edward Lutczyn.