W tym roku szkolnym obchodzimy Jubileusz 60-lecia. Podejmujemy szereg zadań, aby promować naszą Szkołę.W ramach obchodów Jubileuszu postanowiliśmy bardziej poznać najbliższą okolicę. Nasza Szkoła mieści się w spokojnej wsi Lipki Wielkie, niedaleko przepięknej Puszczy Noteckiej.Od kilku latna pożegnanie lata organizujemy piesze rajdy, które umożliwiają nam zwiedzanie okolicy. W tym roku wyruszyliśmy do Jezierc, tajemniczego miejsca w środku Puszczy Noteckiej. Tam mieści się mały, zabytkowy Pałacyk Myśliwski. W IV Rajdzie ,,Pożegnanie lata'' udział wzięła cała społeczność szkolna. Trasa nie była trudna, ale upał nam doskwierał. Na miejscu czekali na nas leśnicy, którzy przygotowali nam grilla. Zjedliśmy upieczone kiełbaski z bułeczkamii konserwowymi ogóreczkami. Pan leśniczy opowiedzial nam historię Domku Myśliwskiego i wiele ciekawosteko zwierzętach mieszkającychw okolicznych lasach.Łącznie przeszliśmy ,,tylko'' 12 km. Najmłodsi uczestnicy wrócilido Ośrodka szkolnym busem. Nogi nas bolą,że ho, ho!Rajd zorganizowały Panie Jadwiga Celejewska i Barbara Mąkosza. Dużym wsparciem i pomocą służyli wychowawcy klas.

Narodowe Czytanie to polska akcja społeczna propagująca znajomość literatury narodowej , w której obszerne fragmenty dzieł odczytywane są publicznie zapoczątkowana w 2012.Również i w naszym Ośrodku czytaliśmy RAZEM.W tym roku- Nad Niemnem. Jest to najbardziej znana powieść Elizy Orzeszkowej. Powstawała w latach 1886–1887, a w formie książki ukazała się w 1888 roku. Ze względu na barwne opisy, wyrazistych bohaterów i odwołania historyczne dzieło porównywano do Mickiewiczowskiego Pana Tadeusza. Żadna inna książka pisarki nie została tak entuzjastycznie przyjęta przez recenzentów. Chwalono m.in. sprawne połączenie dydaktyzmu z walorami artystycznymi i przemyślaną kompozycję całości. Nad Niemnem cieszyło się popularnością i uznaniem kolejnych pokoleń czytelników. W Drugiej Rzeczypospolitej powieścią zainteresowało się kino. Ekranizację książki ukończono w 1939 roku, ale obraz zaginął w czasie II wojny światowej. Kolejny film nakręcono w połowie lat 80. XX wieku. Nad Niemnem to jeden najważniejszych utworów literatury polskiej podejmujący tematykę Powstania Styczniowego, którego 160–lecie obchodzone jest w 2023 roku.

8 września 2023 r. kolejny już raz wzięliśmy udział w Narodowym Czytaniu, wydarzeniu organizowanym przez Kancelarię Prezydenta RP. W tym roku szkolnym czytaliśmy fragmenty powieści Elizy Orzeszkowej ,,Nad Niemnem''. Spotkanie całej społeczności szkolnej odbyło się w sali muzycznej. Obejrzeliśmy fragmenty filmu, który powstał na kanwie powieści. Fragmenty powieści czytali znakomici lektorzy: Pani Lidia Kubisiak - wicedyrektor szkoły, Pani Marlena Myśków, Pani Jadwiga Celejewska i Pan Ireneusz Gasza. Uroczystość piękną grą na skrzypcach uświetniła nasza utalentowana nauczycielka - Pani Aleksandra Górska. Spotkanie przygotowała Pani Barbara Mąkosza 

Kochani! Ruszyliśmy! W uroczystej inauguracji roku szkolnego wzięli udział: Starosta Powiatu Gorzowskiego Pani Magdalena Pędziwiatr, Agnieszka Beszczyńska Prezes Fundacji Rozwoju Efektywnej Edukacji oraz Pan Bogumił Wielkoszewski Prezes zakładu pracy chronionej Poziom sp. z o.o. i fundator wyposażenia pracowni dla najmłodszych wychowanków SOSW. Oby ten nowy rok był dla nas- cudnych wychowanków, ich rodziców oraz wszystkich pracowników SOSW czasem ciekawym, pełnym nowych doświadczeń i milusińskiej rutyny .

Piękna postać. Piękna dziewczyna. Piękny człowiek - Kamila Skolimowska. Wzór do naśladowania dla młodych ludzi

• Kamila Skolimowska urodziła się 4 listopada 1982 roku w Warszawie. Wychowywała się w sportowej rodzinie. Jej mama, Teresa Skolimowska uprawiała rzut dyskiem. Tata to Robert Skolimowski-wielokrotny mistrz Polski, medalista mistrzostw świata i Europy w podnoszeniu ciężarów. Brat Kamili, Robert, również uprawiał sport - rzucał dyskiem i pchał kulą.

• Już jako kilkuletnie dziecko Kamila wykazywała się dużą sprawnością fizyczną. Uwielbiała robić fikołki, mostki i brzuszki. Chętnie jeździła na rowerze, hulajnodze czy łyżwach. Przejawiała również ogromny talent pływacki. Największą frajdę sprawiały jej skoki do wody. Kamila od zawsze miała wielkie wsparcie w najbliższych.

• Rodzice zachęcali zarówno Kamilę jak i jej starszego brata Roberta do tego by zainteresowali się sportem. Wyznawali bowiem zasadę, że sport uczy rzetelności, tolerancji, odwagi, kompromisu oraz pracowitości i te cechy chcieli przekazać swoim dzieciom.

• Mając 9 lat Kamila rozpoczęła trenowanie podnoszenia ciężarów. Po dwóch latach ciężkiej pracy uzyskała 60 kg w rwaniu i 90 kg w podrzucie. Ten wynik zagwarantował jej brązowy medal Mistrzostw Polski Seniorek rozgrywanych w Elblągu.

• Jako trzynastolatka spróbowała rzutu młotem. Kiedy miała niespełna 14 lat została mistrzynią i rekordzistką Polski, a rok później mistrzynią Europy juniorek.

• Mając niecałe 18 lat pojechała na swoje pierwsze Igrzyska Olimpijskie do Sydney w 2000 r. gdzie zdobyła złoty medal olimpijski posyłając młot na odległość 77,16 m. Kamila Skolimowska ustanowiła swoim rzutem rekord Polski oraz rekord świata juniorek. Została również najmłodszą mistrzynią olimpijską w polskim sporcie.

• Mimo podróżowania do wielu pięknych miejsc na całym świecie najchętniej wracała do domu.

• Skolimowska wiedziała też, że jedynie ciężką pracą i konsekwencją zdoła osiągnąć sukces. Kamila Skolimowska nie zajmowała się jedynie sportem.

• Kiedy emocje olimpijskie opadły Kamila wróciła do szkoły. Po skończonym liceum rozpoczęła studia najpierw w Wyższej Szkole Społeczno­ Ekonomicznej, by po licencjacie przenieść się na Wydział Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Pracowała w oddziale prewencji w Iwicznej pod Piasecznem, w randze sierżanta.

• 18 lutego 2009 r. Kamila Skolimowska zasłabła podczas zgrupowania polskich lekkoatletów w Portugalii. Zmarła w drodze do szpitala z powodu zatoru w tętnicy płucnej. Miała zaledwie 27 lat. Została pochowana w Alei Zasłużonych na warszawskim cmentarzu na Powązkach.

• Każdą wolną chwilę Kamila spędzała z rodziną i przyjaciółmi. Była duszą towarzystwa, dlatego wokół niej gromadziło się zawsze wielu ludzi. Miały na to wpływ jej cechy charakteru: była zawsze pogodna i pomocna, wrażliwa na krzywdę innych. Przyjaciele mówią, że żyła dla innych …

• Nawet po wielu sukcesach i zdobyciu złota olimpijskiego woda sodowa nie uderzyła jej do głowy, do końca pozostała sobą.

• Zbierała figurki słoni z trąba podniesioną do góry, wierzyła, że przynoszą jej szczęście.

• Z okazji walentynek w 2009 roku wysłała do rodziców kartkę z Portugalii, w której przebywała na zgrupowaniu ,,Dla moich dwóch Kochanych Walentynek. Kocham was, moi Rodzice. Jesteście dla mnie prawdziwymi przyjaciółmi.." Kilka dni później już nie żyła.

• Była zaręczona z Marcinem, dziennikarzem sportowym. Planowała ślub i co najmniej trójkę dzieci. Miała już nawet wybrane dla nich imiona. Nie zdążyła…

• Motto jakim w całym swoim życiu kierowała się Kamila brzmiało: ,,Uwierz, że to, co trudne, kiedyś prostsze będzie!,"

• W sierpniu 2009 roku we Władysławowie w tamtejszej Alei Gwiazd Sportu odsłonięto gwiazdę z jej imieniem.

• Osiągnięcia:

• Złoty medal igrzysk olimpijskich w Sydney 2000 (rzut młotem)

• Srebrny medal mistrzostw Europy w Monachium 2002

• Brązowy medal mistrzostw Europy w Göteborgu 2006

• Złoty medal młodzieżowych mistrzostw Europy w Bydgoszczy 2003

• Złoty medal mistrzostw świata juniorów młodszych w Bydgoszczy 1999

• Złoty medal Mistrzostw Europy junior6w w Lublanie 1997

• 12-krotna mistrzyni Polski.

• W grudniu 2010 r. została założona przez rodzinę i przyjaciół Fundacja Kamili Skolimowskiej. Fundacja organizuje i wspiera projekty mające na celu propagowanie sportu. Jedyną szkołą w Polsce, której patronką jest Kamila Skolimowska jest od 2010 roku Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 3 w Bytomiu.

Leon Mazur

(ur. 10.04.1940 r. – zm. 16.09.2011 r.)

Tu, w naszej małej ojczyźnie, w Lipkach Wielkich, w gminie Santok, w powiecie gorzowskim mieliśmy i mamy wyjątkowe osoby, z których mieszkańcy wsi są bardzo dumni i które są dla nich autorytetami.
Jedną z nich jest niezapomniany, często wspominany przez społeczność lokalną były dyrektor SOSW w Lipkach Wielkich śp. Leon Mazur.
W 1963 r. jako absolwent Studium Nauczycielskiego w Gorzowie Wlkp. podjął pracę wychowawcy w ówczesnym Państwowym Zakładzie Wychowawczym w Lipkach Wielkich. W latach 1969-1973 pełnił w nim funkcję zastępcy dyrektora. W 1973 r. po zmianie charakteru oświatowego placówki na Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Lipkach Wielkich, został powołany na stanowisko dyrektora tej instytucji. Funkcję dyrektora
Ośrodka pełnił nieprzerwanie przez 34 lata, do końca 2007 roku, kiedy to przeszedł na zasłużoną emeryturę.
W trakcie swojej ponad 45-letniej wzorowej pracy w oświacie, za zaangażowanie, poświęcenie i oddanie polskiej edukacji otrzymał wiele wyróżnień, nagród i odznaczeń:
- Ministra Oświaty i Wychowania: w 1975 r. drugiego st., w 1980 r.pierwszego st.,
- Kuratora Oświaty: w 1987 r., 1991 r., 1994 r., 1996 r., 1999 r.,
- Starosty Powiatu Gorzowskiego: corocznie od 1999 r. do 2006 r. (łącznie 8 nagród), 

- Złoty Krzyż Zasługi w 1983 r.,
- Krzyż za zasługi dla Związku Harcerstwa Polskiego w 1978 r. przyznany uchwałą Głównej Kwatery ZHP w Warszawie,
- medal zasłużony dla województwa gorzowskiego w 1987 r.,
- medal Gminy Santok w 1995 r.
- Złotą Odznakę Zasłużonego Działacza Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w 2004 r. za wkład pracy społecznej w dziedzinie wychowania i opieki nad dzieckiem przyznaną przez Zarząd Główny w Warszawie dla wieloletniego członka zarządu TPD w Zielonej Górze,
- medal im. dr H. Jordana w 2009 r. za zasługi dla rozwoju opieki zdrowotnej; upowszechniania kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży przyznany przez Zarząd Główny TPD w Warszawie,
- Kryształowe Serce w 2005 r. - najwyższe odznaczenie Polskiego Towarzystwa Społeczno - Sportowego „Sprawni - Razem” przyznane przez Zarząd Główny TPD w Warszawie za całokształt działalności dla długoletniego, zasłużonego działacza i wychowawcy Polskiego Towarzystwa Społeczno-Sportowego „Sprawni - Razem”. Ze SOSW i z miejscowością Lipki Wielkie związane było całe jego życie. Był szanowanym i lubianym mieszkańcem naszej miejscowości. Miał rzadką umiejętność zjednywania sobie ludzi. Potrafił rozmawiać
zarówno z dziećmi, z młodzieżą, jak również z dorosłymi. Cechowała go wysoka kultura osobista, otwartość na drugiego człowieka i wysoki poziom wrażliwości. Był nie tylko wybitnym pedagogiem, ale również świetnym dyrektorem. Pod jego kierownictwem Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Lipkach Wielkich stał się wzorcową placówką oświatową. Odbywały się tu liczne konferencje metodyczne, lekcje pokazowe przeprowadzane przez wysoko wykwalifikowaną kadrę pedagogiczną Ośrodka, praktyki studenckie oraz imprezy sportowe o randze ogólnopolskiej. To właśnie tu, na stadionie „Polonii” w Lipkach Wielkich, trzykrotnie organizowane były Mistrzostwa Polski w piłce nożnej Polskiego Towarzystwa Społeczno - Sportowego „Sprawni - Razem” do lat 16-tu. W Ośrodku prężnie funkcjonowały: koło akrobatyki sportowej, drużyny sportowe w ramach Polskiego Towarzystwa Społeczno - Sportowego „Sprawni -Razem”, zespół taneczny, koło fotograficzne, drużyna harcerska „Nieprzetarty Szlak”, koło teatralne, koło informatyczne, Klub Młodego Podróżnika, Klub Europejczyka. Uczniowie reprezentowali Ośrodek na szczeblach zarówno lokalnych, jak i wojewódzkich, czy też prestiżowych imprezach krajowych, zajmując czołowe miejsca, przywożąc liczne medale i puchary. Sukcesy wychowanków
opisywane były w gazetach lokalnych, jak i ogólnokrajowych.
Przez kilka dekad wydawany był w Ośrodku miesięcznik „Skrzat” (wielokrotnie nagradzany na konkursach gazetek szkolnych), który stanowił swoistą kronikę aktywności, zawierał sprawozdania z wydarzeń w Ośrodku, opisywał sukcesy wychowanków oraz zawierał plany działań na kolejny miesiąc.
W 1978 r., dzięki staraniom dyr. Leona Mazura, SOSW w Lipkach Wielkich jako jedyna placówka kształcenia specjalnego w woj. lubuskim nawiązała współpracę z placówką tego samego typu Kinderheim „Clara Zetkin” we Frankfurcie n/Odrą. Współpraca trwała 17 lat. Organizowano wzajemne spotkania nauczycieli i młodzieży oraz 14 akcji letnich dla wychowanków w Niemczech i w Polsce. O tej wyjątkowej, długoletniej i wzorcowej współpracy pisały gazety ogólnopolskie.
1 września 1998r. w SOSW została utworzona Specjalna Zasadnicza Szkoła Zawodowa o kierunku przetwórstwo owoców i warzyw. Autorski program nauczania dla tego kierunku nauki, który został wysoko oceniony i dopuszczony do realizacji, napisały nauczycielki z SOSW w Lipkach Wielkich. W 2000 r. powstał drugi kierunek kształcenia zawodowego: kucharz.
Przez 45 lat pracy w SOSW w Lipkach Wielkich, w tym 34 lata na stanowisku dyrektora placówki, Leon Mazur nie tylko rozwijał Ośrodek, ale ustawicznie dokształcał się i podnosił swoje kompetencje. Kładł duży nacisk na doskonalenie zawodowe nauczycieli. Umiejętnie motywował nauczycieli i stwarzał im dogodne warunki do podejmowania studiów i podwyższania swoich kwalifikacji. Dzięki temu stworzył zespół wysoko wykwalifikowanej
kadry pedagogicznej, co w efekcie przełożyło się na wzorcowe funkcjonowanie placówki.
Doceniając całokształt działalności śp. dyrektora Leona Mazura i jego wkład w rozwój placówki, w 2016 r. odsłonięta została przy Ośrodku tablica upamiętniająca tego wybitnego pedagoga i dyrektora.
Zainicjowany został również Bieg Niepodległości im. Leona Mazura, który ma charakter cykliczny i odbywa się co roku na terenie parkowo-leśnym otaczającym SOSW.

Słońce  dodaje energii, więc działamy i- wybieramy patrona szkoły. Patron szkoły wyznacza kierunek  działań dydaktyczno-wychowawczych, jest filarem wokół którego buduje się program wychowawczy szkoły. Drogą głosowania w naszej szkole wybraliśmy trzy propozycje godne tytułu- Patron Szkoły.

1. Olimpiady Specjalne

"Pragnę zwyciężyć, lecz jeśli nie będę mógł zwyciężyć,
niech będę dzielny w swym wysiłku".

MISJA
Misją Olimpiad Specjalnych jest organizowanie dla dzieci i dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną całorocznych treningów i zawodów sportowych w olimpijskich dyscyplinach sportu. Celem tych działań jest zapewnienie optymalnego rozwoju ich sprawności fizycznej, danie możliwości wykazywania się odwagą, doświadczania radości i dzielenia się talentami, umiejętnościami i przyjaźnią ze swoimi rodzinami, zawodnikami Olimpiad Specjalnych, a także społecznością lokalną.

KAŻDY MA SZANSĘ

W Ruchu Special Olimpics działalność sportowa zakłada zapewnienie każdej osobie
z niepełnosprawnością intelektualną równych szans na odniesienie sukcesu. Charakterystyczna dla Olimpiad Specjalnych jest dodatkowa kategoryzacja zawodników biorących udział w zawodach. Poza kategoriami płci i wieku zastosowanie ma również przydział zawodników do odpowiednich klas sprawnościowych. Ich istnienie wynika ze zróżnicowanych poziomów niepełnosprawności intelektualnej, warunkujących możliwości nabywania nowych umiejętności ruchowych, umiejętność współpracy w zespole, oraz stopnia ograniczeń fizycznych sprzężonych z niepełnosprawnością intelektualną.

LICZBY
Ruch Special Olympics zrzesza obecnie około 5 milionów sportowców z niepełnosprawnością intelektualną w ponad 200 akredytowanych Programach Narodowych w 170 krajach.

MOŻLIWOŚCI
Special Olympics został oficjalnie uznany przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. Special Olympics umożliwia udział w treningach i zawodach sportowych dzieciom i dorosłym z niepełnosprawnością intelektualną, niezależnie od stopnia niepełnosprawności intelektualnej, poziomu umiejętności sportowych, sytuacji materialnej, rasy, religii, itp. Olimpiady Specjalne umożliwiają zawodnikom treningi w 30 dyscyplinach sportowych zgodnie z przepisami międzynarodowych federacji sportowych. Special Olympics akcentuje moralne i duchowe cechy osób z niepełnosprawnością intelektualną, wpajając im poczucie godności i szacunku dla siebie samych.

PROGRAMY
Misją społeczną Olimpiad Specjalnych są działania na rzecz poprawy jakości życia osób
z niepełnosprawnością intelektualną i ich najbliższych. Realizowana jest ona w ramach pozasportowych inicjatyw Olimpiad Specjalnych: programu „Zdrowi Sportowcy”, Programu Rodzinnego i „Młodych Sportowców”, oraz programów integracyjnych – takich jak edukacja włączająca, „Dołącz do nas”, Sporty Zunifikowane i Lider Olimpiad Specjalnych.

Maskotki Olimpiad Specjalnych
Jeżyk uprawia wszystkie dyscypliny sportu dostępne w Olimpiadach Specjalnych, a projekty graficzne tworzy Pan Edward Lutczyn.

Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy została jednym z laureatów kolejnej edycji programu dobro-sąsiedzkiego „Wzmocnij Swoje Otoczenie”. Dzięki przyznanemu przez Polskie Sieci Elektroenergetyczne grantowi w wysokości 20 tys. złotych staniemy się posiadaczami mobilnego miasteczka rowerowego, czyli miejsca gdzie zarówno nasi podopieczni jak i okoliczni mieszkańcy nauczą się bezpiecznego poruszania po drogach. Miasteczko ruchu drogowego umożliwi nie tylko naukę prawidłowych zachowań  i nawyków, ale umożliwi symulację niebezpiecznych sytuacji drogowych. Analiza takich przypadków nauczy dzieci i młodzież logicznego myślenia, pomoże ustrzec przed skutkami niewłaściwego zachowania się na drodze, pozwoli wskazać prawidłowość postępowania, ugruntować wiadomości potrzebne w dzisiejszej rzeczywistości drogowej.

Realizacja projektu rozpocznie się zaraz po wakacjach, aby nasi podopieczni jak najszybciej mogli nabyć praktycznych umiejętności, które pozwolą im stać się świadomymi uczestnikami ruchu drogowego.

„Wzmocnij Swoje Otoczenie” to program grantowy skierowany do mieszkańców terenów, na których Polskie Sieci Elektroenergetyczne prowadzą inwestycje lub eksploatują istniejącą infrastrukturę. Celem programu jest wsparcie projektów związanych z rozwojem   lokalnej infrastruktury  społecznej, aktywizacją    życia  społecznego i kulturalnego oraz finansowa pomoc w ich wdrożeniu. Jego idea jest zbliżona do znanego i sprawdzonego rozwiązania, jakim jest budżet partycypacyjny, dzięki któremu  ieszkańcy mogą aktywnie zmieniać swoją  okolicę.W pięciu edycjach programu, PSE przyznały już ponad 800 grantów o łącznej wartości 16 mln złotych. Szczegółowe informacje o programie i jego organizatorze dostępne są na stronach internetowych https://www.wzmocnijotoczenie.pl, https://www.energetycznykompas.pl.

Kochani- kolejny rok szkolny za nami. Ogrom nowych wyzwań, ciekawych doświadczeń, nauka przeplatana zabawą, przyjaźnie, wasze i nasze- radości i smutki... To za nami. 

Dziękujemy Wam za to- Dyrekcji i całej kadrze pedagogicznej, wychowankom i pracownikom administracji, cudownym Rodzicom i wspierającym nas przyjaciołom- byliście i pracując z ogromnym zaangażowaniem sprawiliście, że Nasz Ośrodek działa tak sprawnie.

A cóż nas czeka już za chwileczkę, już za momencik? Równie wspaniały czas wakacji , nowych znajomości i ciekawych przygód. 

Relacja zdjęciowa cd.

Dziękujemy bardzo Pani Kurator za piękne słowa i również życzymy wytcchnienia i radości w promieniach letniego słońca.

Dzisiaj tj. 15 czerwca Nasz szkolny zespół dalej promował wiedzę na temat tradycyjnych odmian drzew w społeczności lokalnej i naszych profilach szkolnych. Z pomocą w tych działaniach przybyły trzy dzielne przedstawicielki klubów seniora, które pokazały uczniom co znaczy mieć aktywną babcie :-) Młodzi też nie zawiedli a Adam Machnio zgodnie ze swoją funkcją wykopał odpowiedni lej na posadzenie pierwszego drzewka. Nasze kochane seniorki skorzystały z poczęstunku opartego o plony szkolnych warsztatów ogrodniczych. 

W piątek zakończenie roku szkolnego 2022/ 2023. Czujecie już wakacyjne klimaty? 

Nasza szkoła otrzymala dofinansowanie do wycieczki szkolnej z projektu ,,Poznaj Polskę'' Uczniowie klas I-VIII wyjechali 20 czerwca na wycieczkę do Dziwnowa.

Co zwiedzaliśmy? Jak się bawiliśmy?

Zwiedziliśmy Park Miniatur i  Kolejek. Popłynęliśmy statkiem ,,Korsarz'' na półtoragodzinny rejs po morzu. Po tych atrakcjach odbyliśmy długi spacer brzegiem morza, zjedliśmy wyśmienity obiad i oczywiście- lody . A w drodze  powrotnej zatrzymaliśmy się w Kamieniu Pomorskim, żeby zwiedzić katedrę.​​​​​

​​​​​​​

Kapitan statku Arkadiusz Ziółkowski wypłynął z uczniami klas I-VIII na pełne morze, a co najważniejsze wrócił z załogą i szystkimi pasażerami do portu w Dziwnowie.

Tuż za Szczecinem obowiązkowy punkt programu- McDonald. Wracaliśmy naprawdę zadowoleni z naszej kolejnej wycieczki. Bogatsi o nowe wrażenia, "zmęczeni" aktywnym wypoczynkiem

Dnia 20.06 odbyło się ostatnie w tym roku szkolnym spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Gorzowie Wlkp. Tym razem nasi uczniowie: Kamil, Piotrek, Nadia, Oliwka, Wiktoria i Emilka zastanawiali się nad tym jak płynie czas w oparciu o książkę Michaela Ende pt "Momo."

Podczas tego wyjazdu zwiedziliśmy też najstarszą część biblioteki, która na początku XXw. była willą słynnego landsberdzkiego fabrykanta Hansa Lehmanna. Wszyscy byli pod wielkim wrażeniem przepięknych, bogato zdobionych wnętrz. Kamil postanowił przez chwilę poczuć się jak wielki fabrykant i nawet zasiadł w jego fotelu. Pan przewodnik opowiedział wiele ciekawostek dotyczących willii i jej mieszkańców. Wyjazd, zwiedzanie i spotkanie DKK odbyły sie pod opieką p. Ewy Piniewskiej, p. Ani Sierpińskej i p. Janusza Pęcherzewskiego.

Od września  planujemy dalej uczestniczyć w cyklicznych spotkaniach DKK bowiem dostarczają one naszym uczniom nie tylko wiedzy ale i dużo radości.

W dniu wczorajszym Pan Dominik Wieczorkiewicz- specjalista ds Edukacji przyrodniczej- z Nadleśnictwa  Karwin opowiadał barwnie i zachęcił wszystkich do "ciężkiej" pracy na rzecz naszych skrzydlatych braci mniejszych. Warsztaty budowania domków dla ptaków  przyniosły wiele frajdy i satysfakcji. 

O czym informuje kronikarz- Lidia Kubisiak 

W ramach projektu TRADYCYJNY SAD  posadziliśmy dziś wspólnie z byłymi pedagogami SOSW Lipki Wielkie stare odmiany jabłoni (antonówka, szara reneta). Po pracy czekał na nas słodki poczęstunek i relaks w pokoju doświadczania świata 

Było pracowicie, kolorowo i wesoło .

TRADYCYJNY SAD  - koordynator Paweł Leciejewski przy wsparciu Marleny Miśków i Honoraty Brzytwy

Nauka poprzez zabawę, doświadczanie i eksperymentowanie - czemu nie?

We wtorek 13 czerwca br. grupa naszych uczniów w towarzystwie nauczycieli p. Pęcherzewskiej, p. Celejewskiej i p. Pęcherzewskiego, wyjechała do Witnicy do Małego Centrum Nauki SOWA.

Taaaaakie rzeczy się działyyyyy 

Nauka poprzez zabawę, doświadczanie i eksperymentowanie - czemu nie?

We wtorek 13 czerwca br. grupa naszych uczniów w towarzystwie nauczycieli p. Pęcherzewskiej, p. Celejewskiej i p. Pęcherzewskiego, wyjechała do Witnicy do Małego Centrum Nauki SOWA.

Taaaaakie rzeczy się działyyyyy 

Małe Centrum Nauki SOWA- Czas, który tam spędziliśmy- radość- 100%, nauka-  55%×(4%-0,3%)+32% 

W sumie- SUKCES!  Zapraszamy na kolejną część relacji foto- i wideo.